Gisteren boekten we een van de meest memorabele en spannende overwinningen van de afgelopen seizoenen – een 9-8 zege tegen een sterke tegenstander met spelers die actief zijn op het derde niveau van het Belgische zaalvoetbal. Maar buiten het resultaat en het spektakel, was deze wedstrijd ook bijzonder om een andere reden: het was de laatste wedstrijd van Idriz Mehmedov in het shirt van UVFC.
Begin in een periode vol onzekerheid
Toen Idriz zich tijdens de winterstop bij Union Vrede FC voegde, bevond de ploeg zich in een moeilijke fase. Er waren veel individuele talenten, maar geen echt team. De sfeer was onzeker – wisselende opstellingen, gebrek aan stabiliteit en weinig chemie tussen de spelers.
In deze omstandigheden vond Idriz niet alleen zijn plaats, hij werd een essentieel onderdeel van de opbouw. Met discipline, respect voor het proces en tomeloze inzet groeide hij uit tot een van de meest betrouwbare spelers in de selectie. Altijd op tijd, altijd voorbereid, altijd beschikbaar – zonder conflicten, zonder drama. Alleen werk, hart en toewijding.
Zijn sterkste wedstrijd – op het moment dat het het meest nodig was
Tot gisteren had Idriz nog nooit de aanvoerdersband gedragen. Maar net in zijn laatste wedstrijd voor UVFC kreeg hij terecht de eer om het team te leiden. Niet vanwege een titel, maar vanwege zijn voorbeeldfunctie.
De zware wedstrijd tegen een klassevolle tegenstander werd het perfecte podium voor zijn karakter. We kwamen op voorsprong in de eerste minuut, maar zakten daarna in en keken al snel tegen een 1-4 achterstand aan. Toen kwam het moment van karakter – en Idriz stond voorop. Door het onverwachte uitvallen van twee basisspelers zaten we met een bijzonder korte bank. Idriz speelde de volledige wedstrijd zonder rust, gaf alles en bleef tot het laatste fluitsignaal gaan.
Hij speelde niet gewoon – hij inspireerde. Hij moedigde aan, hij liep de gaten dicht, hij leidde. Als een echte kapitein – in geest, niet in titel.
Een nalatenschap die blijft
Idriz verlaat de club zoals hij er altijd voor gestaan heeft – met waardigheid, zonder drama, en met een voorbeeldfunctie. Hij laat geen beloftes of conflicten achter, maar iets veel waardevollers – respect. Hij toont aan dat zelfs in moeilijke tijden, als je trouw blijft aan het spel en aan je team, je herinnerd wordt om wat je deed – niet om wat je zei.
Union Vrede FC zal altijd een plaats hebben voor mensen als Idriz Mehmedov – niet omdat hij het luidste was, maar omdat hij één van de waardevolste was.
Bedankt, Idriz. Voor je inzet, je houding en dat je bleef toen het moeilijk was.
